DOĞRUCA

Özcan ÇİRİŞ
ozcanciris@gmail.com

Bitlis’te uzun yıllardır çeşitli adlar altında devam eden bir yenileşme çabası var.
Her gelen yönetimin yeni bir projesine maruz kalan esnaf her yıl yeni bir inşaat çalışmasının tam ortasında buluyor kendisini.
Bazen ufak sesler çıksa da genel anlamda sıkıntı çıkarmayan ve sabreden bir toplum var.
Yıllarca el değmemiş, köhneleşmiş yapılarla dolu vadi içerisindeki Bitlis için yenileştirme çalışmaları başlatıldı.
Yaklaşık 7 yıldan beridir devam eden restorasyon, sağlıklaştırma ve en sonunda da ıslah projeleri ile bölge adeta şantiyeye çevrilmiş durumda.
Her yıl yeni bir inşaat, her yıl toz duman.
Esnaf bir umutla bitmesini bekliyor.
Doğrusu merkezde esnaf da kalmadı ya.
Ama kalanlarda bir umutla bekliyor.
Geçen yıldan bu yana devam eden Dere Üstü Islah Projesi tüm hızıyla devam ediyor. Ancak bölgedeki esnafın her biri ya amele oldu, ya mühendis.
Bütün işleri en ince ayrıntısına kadar akşama kadar takip ediyor.
Duvara müdahale eden de oldu, köprülerin restorasyonuna da.
Hatta bir kısmı da başka bir beklenti içinde.
Bölgede altın çıkarsa umudu da yok değil.
Ancak umut hiçbir zaman kaybedilmedi. Şükredildi. Biter denildi. İşyerim değer kazanacak beklentisi en üst sırada yer alıyor.
Ancak 7 yıllık bir süreçte en fazla zararı eden de oradaki esnaf oldu.
Elbette yenileşmelerde sıkıntılar yaşanacak. Ancak bunu minimize etmek de burada çalışan müteahhit firma ve yetkililerin elinde.
Bitlis yaşadığı her medeniyetten izler taşıyan nadide kentlerden biridir. Bunun en büyük göstergesi de sıkışmış yapısına rağmen elindeki bu değerleri günümüze kadar getirmesidir.
Her dönem gerek ekonomik, gerekse kültürel miras konusunda ciddi sıkıntılar da yaşayan kentteki insanlar doğası gereği umudunu hiç kaybetmeden işlerine devam ediyor.
Bazı doğallıklar da var ki, kentte yaşayan insanların olmazsa olmazıdır.
Yeni bir yaşam merkezine taşınılmasına rağmen Hal önü, Ulu cami önü (Damlı Kahve), şeytan pazarı gibi bölgeler her gün ziyaret edilir.
Buralardaki kültür hep aynıdır.
‘Hal önüne yeni sebze ve meyve gelmiş mi? Yoksa Şeytan pazarının orada farklı bir şey bulabilir miyim? Ama neyse damlı kahvede bir çay içip eve çıkarım.’ Kültürü hakim.
Bütün toz dumana, yıkıma ve yapıma karşın değişmeyen kültürdür.
Ancak bölgedeki esnaf yine de sabırlı ve umutludur. Bu yıl olmazsa seneye tamamlanır diye beklemeye devam ediyor.