Bitlis’te doğuştan ayakları olmayan İbrahim’in en büyük hayali yaşıtları gibi koşup oynamaktı. İbrahim’in yürümesi için büyük çaba sarf eden babası geçen yıl iş kazasında öldü. Yardım gönüllülerinin protez taktırdığı İbrahim yürümeye başladı, ilk önce babasının mezarına gitti
Bitlis Tatvan’da ayaksız doğan 6 yaşındaki İbrahim Tüser gönüllülerin desteğiyle hayata tutundu. Yaşıtları yürüyüp koşarak oyunlar oynarken hep uzaktan seyretmek zorunda kalan İbrahim, protez bacak haberi getiren gönüllüye, “Amca benim ayaklarım oluyor” diyerek sarıldı. İlk kez ayakkabı giyerek ilk adımını atan İbrahim, geçen yıl iş kazasında kaybettiği biricik babasının mezarına giderek mutluluğunu paylaştı: “Baba bak ben geldim. Artık benim de ayaklarım var…” İbrahim Tüser, doğuştan engelli ayaklarla hayata başladı. Yıllarca koşup oynamaktan mahrum kaldı. Yaşıtlarını hep uzaktan izlemek zorunda kaldı. Babası inşaatlarda çalışarak ailesini geçindirip ve oğlunun protezini almak için para biriktirirken, geçen yıl iş kazasında yaşamını yitirdi. 5 kız çocuğunun ardından erkek çocuğu çok istediklerini belirten anne Semra Tüser, “15 yıl önce evlendim. Hamileyken oğlum olacağını öğrendiğimde çok sevindik.
Doğum olduktan sonra hastanede iki gün boyunca oğlumu göstermek istemediler. Doğumdan üç gün sonra öğrendim. Annem göstermek istemedi. Anne neden çocuğumun kundağı çok kısa, çocuğumun bacağını düzelt diyordum. Benden gizli telefon görüşmeleri yapılıyordu. Gelen ağlıyor, giden ağlıyordu. Beni psikiyatriste götürerek söylediler. Eşim bana çok destek oldu. ‘Bu çocuk hayattaki en büyük direğin olacak’ dedi” diye konuştu. Eşinin ölümünden sonra yalnız kaldıklarını belirten Semra Tüser, “Eşim vefat ettikten sonra da protez için söz verdiler. Ama geri dönüş olmadı. İbrahim engelinden dolayı okula gitmek istemiyordu. Taziye için buraya gelen İHH yardım gönüllüleri bize protezi alacaklarını söylediler. Protezleri duyunca bana, ‘Anne sadece bu dönem evde eğitimime devam edeceğim. Ondan sonra arkadaşlarımla birlikte ben de okula gitmek istiyorum. Protezlerimi taktıktan sonra ben de okula gideceğim’ dedi. İlk protez takılacağını duyduğunda kar yağmıştı. Karı emekleyerek geçip amcalarına gitmişti. Amcalarıyla benim ayaklarım oluyor diye sevincini paylaşmıştı” diye konuştu.
İYİ Kİ DOĞDU, İYİ Kİ VAR
“Benim oğlum var, iyi ki var, iyi ki doğdu. O bizim için çok değerli. Ailemizin tamamı için çok değerli” diyen Semra Tüser, “Burası 6 ay hep karlı. İbrahim hep kar seyrediyor. Dışarı çıkamıyor. Şimdi protezleri gelince çok sevindi. ‘Okuyup büyüyünce ben de yardım faaliyetlerinde çalışacağım. İnsanların dertlerine koşacağım’ diyor. İbrahim ilk ayakkabısını giydi. İlk sözü keşke babam da yanımızda olsaydı, oldu. İHH’ya çok teşekkür ediyorum” sözleriyle duygularını anlattı. (HABER MERKEZİ)