Doğruca Özcan ÇİRİŞ ( ozcanciris@gmail.com)
Seçime sayılı günler kaldı. Seçim arenası iyice kızışmaya başladı.
Seçim kararının ardından yaşanan ayrışmalar, eleştiriler, aday belirlemeler gibi yoğunluğun ardından sıra belirlenen adayların oy savaşına geldi.
Adayların her biri farklı taktikler deneyip, seçmenin oyuna talip oluyorlar.
Biri çıkıp vaadler savuruyor, öteki bugüne kadar yapılanları ortaya koyarak çürütmeye çalışıyor.
Bir keşmekeşlik var.
Herkes aday, herkes yarın seçim olsa kazanmış edasında.
Geçtiğimiz aylarda bir deprem yaşadık. 11 İli aynı anda yerle bir eden depremde resmi rakamlara göre 50 binin üzerinde insan yaşamını kaybetti.
Oysa vatandaşa göre bu rakam çok daha yükseklerde. Eşini, işini, evini akrabalarımızı kaybettik.
Kenetlendik. Bir olduk. Yara saralım dedik.
Vatandaş olarak üzerimize düşen ne varsa yaptık. Böylesi bir dönemde bile siyasetten ve siyaset yapmaktan vaz geçmeyenler oldu.
Türkiye çok güçlü bir ülke. Kendi küllerinden yeniden doğabilecek gibi üstün yetenekleri olan bir millet var.
Henüz acılar tazeyken, hayat devam ediyor deyip kolları seçim için sıvadık.
Evet, bir seçim yapmak zorundayız.
İyi ya da kötü.
Ancak benim bildiğim herkesin kendince bir mesleği var. Biri gazetecilik yapar, biri berberlik, terzilik.
Biri de çıkıp siyasetçilik yapar. O da siyasetçinin işidir.
Nedir siyasetçilik? Gündem, ülke, devlet, millet kavramlarını en üst sevide tutarak, vatandaşa en iyi hizmeti sunma aşkıdır.
Ama baktığınızda siyaseti günümüzde neredeyse herkes yapar ve herkes konuşur duruma gelmiş.
4 kişilik ev ekonomisini bile düzeltememiş, sorumluluktan kaçan bazı kişilikler, ülke ekonomisini tartışır hale gelmiş.
İşyerindeki birkaç parça malını satamamış esnaf, ihracatı, ithalatı konuşur duruma gelmiş.
Önündeki bilgisayar bozulunca uzman birini arayan vatandaş, teknolojiyi anlatmaya çalışıyor.
Siyasette dönen onca oyunlara rağmen bu vatandaşlar siyasetçilerin peşinde köy köy, kasaba kasaba dolaşarak oy toplamaya çalışıyor.
Buradaki tezatı ben anladım da kimse kendi muhasebesini mi yapmıyor acaba?
Yoksa siyasetçi kazanırsa benim payıma ne düşecek diye hesaplar mı yapılıyor?
Bunlar benim fikirlerim.
Ancak sonuç olarak herkes kendi işini yapmalı. Bu ülkede elbette muhalefette olacak, iktidar da.
Ancak her ikisi de temiz olmalı. Dürüst olmalı (Sözde değil-özde olmalı). Mesafeli olmalı. Devlet aklıyla ve duruşuyla hareket etmeli.
Bugün binlerce fikirsiz seçmen varken, onları etkileyecek ve toplumu ilgilendiren sonuç odaklı politikalarla gelmelisiniz.
Yoksa geçmişte ülkemiz şöyleydi, biz geldik böyle oldu teraneleri çok da karın doyurmayacak.
Ülkeler her geçen gün kendilerini geliştiriyorlar. Bu teknoloji ile oluyor, sanayi ile oluyor. Devletler kalıcıdır. Hükümetler geçicidir.
Bugüne kadar birçok hükümet gördük. Her birine sorsanız yaptıkları bir şeyleri anlatırlar.
Yaptıkları eserleri sayarlar. Bu böyledir. Yaptıklarını da sayacaklar. Ancak ‘ben olmazsam’ sözleri tamamen yanlıştır.
Birileri mutlaka olacaktır. Geçtiğimiz aylarda deprem olan bölgedeki insanların da işleri güçleri, evleri arabaları vardı. Sabah işe gideceklerdi. Kalkamadılar. Şimdi isimlerinin çoğu bir mezar taşında.
Onlarda ‘Ben olmazsan işimi kimse yürütemez. Ben olmazsan işler kalır’ diyorlardı. Bakın onlar gitti. İşleri de gitti. Türkiye yine ayakta.
Bizlerde göçüp gideceğiz. Hiçbirimiz bulunmaz, erişilmez, unutulmaz değiliz.
Yarın seçim bitince hepimiz yüz yüze bakacağız. Seçim sürecinde incittiklerimizle yine yüz yüze bakacağız. Temiz siyaset, temiz yönetim için bu süreci iyi değerlendirmeliyiz.
Uzun sözün kısası bugün baktığınızda her yer siyaset, herkes siyasetçi olmuş.
Bırakalım herkes kendi işini yapsın.